O maquis que sobrevivíu a seis campos
Manuel Fernández Tarragó naceu na Coruña, na rúa da Torre 142, un 24 de marzo de 1926. O seu pai Manuel Fernández Rodríguez era albanel e natural de Monforte, a súa nai Adelina Tárrago Benítez era de Alxeciras.
Coa chegada da II Guerra Mundial, Manuel xa había un tempo que residía en París, na rue du Laise Arenes, tendo conseguido a nacionalidade francesa.
Manuel Fernández Tarragó incorporouse á Resistencia francesa.
Foi arrestado pola SIPO (Sicherheitspolizei), a policía de seguridade alemá, e reitiráronlle a súa nacionalidade.
O 1 de xuño de 1944 foi introducido nun vagón do tren París-Berlín, xunto a outros 56 detidos franceses, para ser transportado ao Campo de Natzweiler, co status NN (Noite e Néboa): o Decreto Nacht und Nebel para a represión e eliminación física de combatentes inimigos, membros da Resistencia e de prisioneiros de guerra das Forzas Aliadas, os opoñentes políticos ao réxime nazi nos territorios ocupados.
O 2 de xuño de 1944 ingresou no Campo de Natzweiler – Struthof (Alsacia). Nese campo chega co número de prisioneiro 102476. É rexistrado como panadeiro, con domicilio en París, solteiro e cunha altura de 1,65m, 65 kilos de peso, de pelo negro, ollos marróns e con tatuaxes, con pais vivos e oito anos de escola.
Posteriormente estivo no campos de Dachau onde chega o 6 de setembro de 1944, de aí pasou por Neuengamme, Gross-Rosen e Mittelbau-Dora.
Sobrevivíu e foi liberado no ano 1945.
Faleceu o 18 de agosto de 2001 en Les Sables-d’Olonne (Vendée), Francia.
Documentación
Ficha de ingreso no campo de Natzweiler. ITS AROLSEN
