Un intelectual en Hartheim
Nace en outubro de 1898 na Coruña e inicia os seus estudos universitarios no curso 1915-16. Comeza a publicar en 1920, centrando a súa produción literaria en torno á poesía, á prosa poética e á crítica literaria. Publica ininterrumpidamente ata o ano 28.
Republicano de esquerdas, frecuenta os círculos literarios da época, onde coñece, entre outros, a Castelao, Dieste, Blanco Amor, Gómez de la Serna, Unamuno, Alberti, Max Aub, Francisco Ayala, Azorín, Rubén Darío ou Borges.
Membro non numerario da RAG, publica a meirande parte da súa obra na revista Alfar, que chega a dirixir na ultima etapa da publicación.
Na década dos 30 comeza a impartir docencia en diversos Institutos en toda España.
Trasládase a Madrid e no 36 apúntase voluntario no batallón do seu sindicato de ensino, a FETE, incorporado á I Brigada Internacional, ás ordes de Ramón J. Sender.
De Madrid marchará a Valencia no 5º Rexemento das Milicias Populares encabezadas por Antonio Machado e de aí a Barcelona. Durante este tempo continúa a impartir docencia e colabora con revistas ao servicio da causa republicana.
Coa caída de Cataluña pasa a Francia, onde é internado nun campo de prisioneiros en Angoulême.
Foi trasladado a Mauthausen o 4 de agosto do 1940, sendo asasinado 13 meses despois.
Foi gaseado no castelo de Hartheim o 26 de setembro de 1941.
Documentación
Dos españois asasinados en Hartheim. Data de chegada, traslado a Gusen e data da morte. ITS Arolsen
